Bu bölümdeki metni inceleyerek gurbette taşa yaslanmayan evdeki halının kıymetini bilmez atasözü ile ilgili kompozisyon yazısı için kısaca fikir edinebilirsiniz.
Gurbetin havası, suyu, taşı, toprağı insana soğuk gelir. Gurbette yaşamak insanın garip ve boynu bükük kalması demektir. Gurbete yaşam şartlar son derece zordur İnsan sadece kendi evinde rahat eder. Kendi evi insanın içini ısıtır. Onu sıcak bir yorgan gibi sarar. Ancak gurbette hiç bilemediğiniz, yakın çevrenizin, sevdiklerinin olmadığı yabancı bir diyarda olunca evdeki rahatlığı bulamasınız. Bu yüzden hiç gurbete çıkmayan biri evdeki halının, rahatlığın kıymetini anlayamaz.
Evdeki halının kıymeti ifadesi kendi evimizdeki sıcaklığı, rahatlığı ve konforu anlatmak için kullanılmıştır. Hepimiz de çok kendi evimizde rahat ediyoruz. kendimizi daha iyi hissediyoruz Yabancı bir şehirde ülkede olduğumuzda ise her şey üstümüz üstümüze geliyor gibi hissediyoruz. Yabancılık çekmek gurbetin insana tattırdığı acımasız bir duygudur. Bu duyguyu, gurbetin zorluklarını gören biri ise evini, sevdiklerinin kıymetini daha iyi biliyor.
Sevdiğimiz, iyi hissettiğimiz bir şeyden uzaklaşıp mahrum kalınca onun yokluğunda bir şeyleri daha iyi fark ederiz. Gurbet bu anlamda evimizin, memleketimizin, aslında ne kadar kıymetli olduğunu anlamamızı sağlıyor. Bu yüzden şehir dışına çıkmak, başka şehirde okumak, askere falan gitmek, gurbette çalışmak bize ayrılık acısı yaşatsa da aslında çok şey katıyor. Gurbete giden artık hayatın zorluklarını daha iyi görüyor, zorluklarla mücadele etmeyi öğreniyor. evini, ailesini hayatın anlam katan her şeyi daha iyi görebiliyor.
Sonuç olarak kendi evinde, memleketinde olan biri kendini yalnız hissetmez. Garip kalmış gibi görmez. Çünkü sevdikleri, bildiği çevre en yakınındadır. Fakat gurbete çıkan bir orada kendini hiç olmadığı kadar yalnız ve çaresiz hisseder. Bu yalnızlığın etkisiyle sevdiklerinin, memleketinin hatta evindeki halının bile kıymetini çok daha iyi anlar.