Bu yazımızda “yazın
gölge hoş kışın çuval boş atasözü ile ilgili kompozisyon yazacağız.
Gönül ister ki yazın keyfimize bakalım, sıcağın altında çalışmaktansa bir gölgeye çekilip oturalım ve dinlenelim. Ama böyle bir şey çok da mümkün olmuyor. Zira hayatımız bir düzen içinde akıp giderken karşılanması gereken bazı ihtiyaçlar var. Bunlar temel besin maddelerinden tutun da ev ihtiyaçlarına kadar birçok şeyi kapsamaktadır. Çalışmayınca elimizde para olmayacağı için lazım olan şeyleri alamayız. Ya bir başkasından borç alacağız ya da iş arayıp bulacağız. Bunun başka çıkar yolu yoktur. Eve ekmek lazım, yiyecek ve giyecek lazımdır. Un, bulgur, yağ, yoğurt, peynir, kahvaltılık malzemeler, yakıt giderleri derken bir sürü masrafımız var. Bunların altından kalkmak ancak parayla oluyor. Bu yüzden yazın gölgeye oturmayı seçenler kışın avucunu yalar.
Bir insan yazın çalışmaz da bir gölgede hoş bir şekilde boş
boş oturursa, yani tembellik ederse, kışın da ihtiyacı olan şeyleri bulamaz. Bunun
için yazın çalışmalı, kışa hazırlık yapmalıyız. Yoksa kışın elimizde avucumuzda
hiçbir şey olmaz. O zaman yaşantımız da zora girer. Başkalarına muhtaç kalırız. İnsanlar da bize boş durduğumuzdan ötürü bir şey vermek istemez. Örneğin gölgede oturmak dinlendirici olur. Keyifli bir şekilde rahatımıza bakarız. Fakat devran döner öyle bir zaman gelir ki, hayatı devam ettirmek için çalışmak zorunda kalırız. Bunun için daima ilerisini düşünmek ve fırsat elde iken çalışmak lazım gelir.
Sonuç olarak iş dönüp dolaşıp çalışmaya çıkıyor. İleride rahat bir hayat sürmek istiyorsak
halimiz vaktimiz yerindeyken çalışmalıyız. Geleceğe yatırım yapmalıyız. Ağustos
böceği ile karınca hikâyesini bilirsiniz. Karınca gece gündüz demeden çalışıp
kışa hazırlık yaparken ağustos böceği yazın bir gölgede saz çalıp türkü
söylemekle zamanını geçirmiş ve kış gelince yiyecek bir şey bulamayınca
karıncanın kapsını çalmıştı. İşte o hikâyede verilmek istenen mesaj, yazın
gölge hoş, kışın çuval boş atasözünün anlatmak istediği ana düşünceyle aynıdır.