Bu yazıyı inceleyip bitirdiğinizde dağ dağa kavuşmaz insan insana kavuşur ile ilgili kompozisyon yazacak kıvama geleceksiniz.
İnsanların samimi olduğu kişilerden ayrılmaları kaçınılmazdır. Mesela ilkokul, ortaokul, lise, üniversite, askerlik gibi farklı dönemlerde aynı yerde bulunduğumuz bazı kimlerle aramızda bir bağ oluşur. Bu ortak yaşantılar sonucu sevdiklerimiz, tanış olduklarımız artar. İlgili dönemler belli bir süreye tabiidir. Süreç tamamlandığında herkes kendi yoluna gider.
En basitinden askerlik bittiğinde herkes kendi memleketine döner. İlkokuldan mezun olduğumuzda farklı bir okulda eğitime devam ederiz. Önceki zamanlarda samimi olduğumuz arkadaşlarımızdan bu nedenle ayrılırız. Fakat bu ayrılıklara ne kadar üzülsek de dünya hali bizi hiç beklemediğimiz bir yerde ve zamanda eski tanıdıklarımızla bir araya getirir. Çünkü biz dağ gibi sabit biçimde yerimizde durmuyoruz. Büyüyor, bir iş sahibi oluyor, iş yeri açıyor, başka bir şehre gidebiliyoruz. Orada bir de bakıyoruz ki eskiden arkadaşımız, tanıdığımız olan biriyle karşılaşıyoruz. Buna kavuşma diyebiliriz.Dağlar bildiğiniz gibi hiç hareket etmeyip, oldu yerde sabit bir şekilde durur. Bu demektir ki dağlar yerinden oynamadığından birbirine başka bir yerde göremez. Ama insanlar sürekli bir yer değiştirme halindedir.
Kısaca toparlayacak olursak insan iş, gezmek, okul, taşınma, başka bir yere yerleşme gibi dünyalık işleri için sürekli hareket halindedir. Bu nedenle yakından tanıdığımız, birçok şeyi beraber yaşadığımız, komşumuz, arkadaşımız, dostumuz, aynı dönemde bir iş için bir arada bulunduğumuz kişilerle ayrılsak da, ne kadar uzağa gitsek de bir gün gelir birbirimize kavuşuruz.