Bu sayfada 2. Sınıf için misafirlikle ilgili çok mutlu olduğunuz bir anınızı yazınız sorusuna örnek bir cevap vardır.
Okula yeni başladığım zamanlardı. Daha önce uzun zamandır gitmediğimiz halamlara misafirliğe gitmiştik. Bir önceki akşamdan halam aramış ve hiç gelmiyorsunuz diye yakınarak davet etmişti. Biz de onun gönlünü almak için oraya gittik. Biraz hoş beş ettikten sonra sofraya oturduk. Her şey o kadar güzel görünüyordu ki bir an önce kaşıklamak için sabırsızlanıyordum.
Büyükler yemeğe başlayınca ben de hemen yemeye koyuldum. Halam sanki beni çok iyi tanıyormuş gibi en sevdiğim yemekleri hazırlamıştı. İçli köfteye bayıldım. Islak kek beni benden aldı. Hele mercimek çorbası, tadı hala damağımda kaldı. Böyle bir sofra benim için unutulmazdı. Halamın aşçılığına diyecek yoktu. Tıka basa karnımızı doyurduk. Bir saat falan sonra çay ikramı yapıldı. Ben bir bardak içtikten sonra halamın oğluyla bahçeye oynamaya çıktım.
Herkes içeride oturup muhabbet ederken biz de kapıda gönlümüzce eğlendik. O sırada halamın evine bir araç yaklaştı. Bir de baktım ki dedemle ninem gelmiş. Onları görünce dünyalar benim oldu. Ne çok özlemiştim onları. Mutlulukla koşarak yanlarına gittim. Sevgiyle sarıldım. Hemen onlarla tekrar eve girdik. Böyle sevdiklerimle toplandığımız için mutluluktan ayaklarım yerden kesilmişti. Çünkü bu zamanlarda kimse kimseyi ziyaret etmiyor. Herkes yalnız kendi evinde duruyor. İnsanlar eskiden böyle akrabalarla toplanıp sohbet edip, bir araya gelirmiş. Dedem hep bunları anlatırdı.
Şimdi onun anlattıkları gerçek olmuştu. Ben de böyle bir şeye tanık olduğum için neşem yerine gelmişti. Hep beraber otururken elektrik gitti. Halam eskiden kalma idare lambasını yaktı. Dedem de ışığın olmadığı eski zamanlardan hatıralarını anlattı. Büyük bir sessizlik içinde hepimiz can kulağıyla onu dinledik. Huzur dolu bir akşamdı. O günü hiç unutamıyorum.
Tags:
Anı