Doğaya karşı işlenen bir suçun öcü insan adaletinden daha zor olur ile ilgili kompozisyon yazısını kısaca ele aldık.
Doğaya karşı pek çok suç işiyoruz. Ağaçları kesiyor, ormanları yakıyor, tabiatı acımasızca kirletiyoruz. Bunlar insanoğlunun doğaya karşı işlediği suçların en bilinenleridir. Dahası kimyasal atıkları nehirlere ve denizlere salıyoruz. Bir de çevre düzenlemesi adına dere yataklarının doğallığını bozuyor ve oraları daraltıyoruz. Peki, sizce bunların bir intikamı olmayacak mı?
Doğa intikamını öyle bir acı alır ki aklımız şaşar. Ona karşı işlediğimiz suçların derin üzüntüsünü yaşarız. Keşke bunu yapsaydık diye .çok pişman oluruz. Örneğin sel felaketleri doğanın insanlardan aldığı bir öçtür. Dere yatağını daralttığınız zaman çok fazla bir yağış olursa oluşan sel o derenin önünde ne var ne yok orayı dümdüz eder. Dere kenarındaki evleri su basar hatta evler bile yıkılır. Buna karşın insanlar sele kapılır, vicdanından olur. İşte bu doğanın intikamının insan adaletinden çok daha zorlu olduğuna en açık bir örnektir. Aslında doğanın bizden öç alma gibi bir niyeti yoktur. Lakin yaşanan doğal afetlerle benim düzenimi bozarsanız başınıza bunlar gelir demek istiyor.
Bence doğayı kendi haline bırakmak en doğrusudur. Tabiatı kirletmediğimiz zaman, her şey kendi doğallığında gerçekleşecektir. Bu durumda doğanın intikam alma gibi bir şeyi olmaz. Zaten başımıza ne geliyorsa insan eliyle gerçekleşen eylemler sonucunda geliyor. Bizler doğaya müdahale ettiğimizde bunun ceremesi acı oluyor maalesef. O yüzden kimseye bir şey olmaması adına doğayı kendi düzeninde bırakmalıyız. Ağaç kesmemeli ormanlar yakmamalı, sulara atıkları katmamalıyız. Uzun süre yok olmayan atık maddeleri doğaya bırakmamalıyız. Bolca fidan dikmeliyiz.Yeşili artırmalıyız ki doğa kendi dengesi içinde varlığına devam etsin. Yoksa bunun faturası çok ağır olur.
Tags:
Kompozisyonlar