Sözünü bil pişir ağzını der devşir ile ilgili kompozisyon yazısını kısaca ele alacağız.
Bir söz söylemeden evvel, sözün nereye varacağını düşünmeli, ondan sonra konuşmalıyız. Düşüncesizlik edip konuşunca sözümüz farklı yerlere gidebilir, istenmeyen şeylere yol açabilir. Bunun üzerine büyük pişmanlık yaşarız. Bazen sinir uçlarınız çok zorlanabilir. O anda ağzınıza gelen ağır lafları söylememek için kendinizi zor tutarsınız. ama bunu yapmak gerekiyor. Her şeyi bir çırpıda kustuğunuzda bu sözlerin faturası çok ağır olur.
Keşke orada böyle konuşmasaydım gibisi canımız çok yanar. İçimiz bir enkaz yığınına dönüşür. Fakat söz dilimizden çıkmış olunca onu geri alma şansımız yoktur. Bu yüzden bir şey demeden önce en ince ayrıntısına kadar düşünmek gerekiyor. Ben şöyle bir cümle kullansam ne olur, karşıdaki buna nasıl tepki verir diye her şeyi göz önünde bulundurmalıyız. Bir toplulukta konuşacak olan biri önceden önlemini alırsa, ya da herhangi biriyle sohbet eden biri konuşma öncesinde sözün nereye gidebileceğini kafasında tahmin etmişse aklı başlında hareket ediyor demektir.
Kısaca özetlemek gerekirse sözünü bilmeden konuşmak düşüncesiz, anlayışsız ve kaba insanların işidir. Ağzını topla diye bir deyim duymuşsunuzdur. demek ki her lafı ağzımıza almamalıyız. Ağzını toplamadan konuşan kişi kalabalıkta yerle bir olur adeta. Çünkü kötü sözler insanı küçültücü, utanacak duruma sokan niteliktedir. Bu da başımıza iş açar. O yüzden kontrollü başka bir deyişle kelimeleri seçerek konuşmak lazımdır.