Bu yazı insan sevgisi ile ilgili kompozisyon konusunu ele alan bir metinden oluşmaktadır. Üç paragraf halinde yazarak giriş, gelişme ve sonuç bölümlerine uygun olarak yazdık.
İnsan sevgisiyle oldu olan biri herkese iyi niyetle bakar. Kimse hakkında kötü düşünmez. Yani tanısın, tanımasın ona göre her insan sevilmeye layık bir kıymete sahiptir. Bu yüzden insan sevgisi çok geniş bir kalbe sahip olmayı gerektirir. Sevginin bir sonu olmadığı için insan sevgisi de sınırsız bir özelliktedir. Sevgi herkese yeten bir kaynaktır. O asla bitmez. Bu yüzden sevgimizi sadece en yakınlarımıza değil herkese gösterebilmeliyiz.
Şimdi olay insan sevgisi olunca art niyet gibi bir şey zihnimizi meşgul etmez. Hani bazıları kendini üstün görür de başkalarını küçümser ya, insan sevgisi buna fırsat tanımaz. Dolayısıyla bizler de içi insan sevgisiyle dolu biri olursak hayattan, insanlarla bir araya gelip tanışıp kaynaşmaktan büyük keyif alırız. Zaten tek başına bir ömür geçirmek bize göre değildir. Dışarı çıkmalı, işe gitmeli, okulda farklı insanlarla tanışmalı, gezilere katılmalı, farklı etkinliklerde farklı insanlarla aynı havayı teneffüs etmeliyiz. Ne kadar insanla konuşursak her kesimden insanı sevebiliriz. Bunun için önce içimizin sevgiyle dolu olması lazımdır.
Sonuç olarak insanı insan olduğu için sevmeliyiz. O yeri geldiğinde yaratılmışların en şereflisi olabilecek bir onurlu bir canlı demektir. Biz nasıl insansak başkaları da aynı insandır. Onların da bir kalbi ve duyguları düşünceleri vardır. Bundan dolayı kimseyi içinde bulunduğu şartlardan dolayı yargılamamalı, ayrımcılık yapmadan herkesi eşit bir anlayışla sevebilmeliyiz. Kişiliği oturmuş bir insan da böyle yapar.
Tags:
Kompozisyonlar