Bu bölümde yaşamımız hızla akarken geçen zamana nispetle daha çok çalışacağız sözünden hareketle zamanın değerini anlatan bir kompozisyon yazacağız.
Zamanın önünde duramayacağımız bilinen bir gerçektir. Öyle ki günler haftaları, aylar yılları kovalıyor. Bu süreçte biz ise giderek yaşlanıyoruz. Fakat zaman nispetle daha çok çalışmamız gerekiyor. Yoruldum demeden, dur durak bilmeden sürekli çalışmalıyız. Ancak o zaman zamana karşı dik duruşumuzu gösterebiliriz.
Seneler geçtikçe evet bedenimizde bazı değişiklikler oluyor. Buna yaşlanma diyoruz. Belki eski gibi gücümüz kalmıyor ama kendimizi toplayıp çok çalıştığımız zaman aslında hızla akan zaman inat ayakta kalmayı başarabiliriz. Mesela saatler sürekli ilerliyor, takvimler her gün değişiyor. Günlerimiz bir çırpıda tamamlanıyor, Karanlıktan aydınlığa, aydınlıktan karanlığa geçiş sürekli devam ediyor. Bu döngü biz ömrümüzü tamamlayana kadar sürecek olduğuna göre bu dünyada çalışarak zaman nispet yapmalıyız.
Sonuç olarak yaşam denen bu hengamenin içinde zamanı durdurmak gibi bir imkana sahip olmasak da çok çalışarak aslında ne kadar güçlü olduğumuz, enerjimizin bitmediğini ortaya kormuş oluruz. Belki saçlarımıza aklar düşler, yüzümüzde kırışıklıklar belirir, göz çukurlarımız çöker ama ruhumuz çalışma azmine sahip olursa hızla akıp geçen zamanın bizi elden ayaktan düşürmediğini gösteririz.
Tags:
Kompozisyonlar