Bu bölümdeki metni incelediğiniz sırada derdini söylemeyen derman bulamaz atasözü ile ilgili kompozisyon yazarken fikir edinebilirsiniz.
Dert çekmek insan mahsustur ama bu dertleri etrafımızdaki birilerine anlatmak da bize çok iyi gelir. Birçoğumuz yaşadığımız dertleri içimize atmayı tercih ederiz. Kimseye anlatmak istemeyiz. Burada bazıları derdinin gizli kalmasını daha doğru bulur, bazıları da anlatıp da karşısındaki kişiyi üzmek istemez. Ancak biz insanız, dert çekmekte acılara dayanmak hepimize çok zor geliyor. Her şeyi içimize atıp yaşamaktansa derdimizi söyleyip derman aramalıyız.
Derdimizi anlatmak bizi rahatlatacaktır. Eğer derdimizin bir çaresi varsa onu anlatmakta sıkıntı çekmemeliyiz. Kendimize yakın gördüğümüz, yardım edebileceğine güvendiğimiz birine derdimizi anlatmak iyi bir şeydir. Belki o kişinin bir bildiği vardır. Bize bu anlamda yol gösterebilir. Çaresini bulmak için bir şeyler yapar. Yani herkesten saklayıp içimize attığımız derdimizi söylemezsek o zaman bunun dermanını da bulmak mümkün değildir.
Mesela hastalık konusunu ele alalım. İnsanlar hastalanınca çok zor duruma düşene kadar hastaneye gitmek istemiyor. Fakat hastalık ilerleyince ağrılar, sızılar, sancılar artınca artık çaresiz kalıyor, derman bulmak için hastaneye gidiyoruz. Doktora derdimizi anlatıyoruz. O da bize bunun tedavisini başlatıyor. Ondan sonra reçetemizi yazıyor. Biz de eczaneden kullanmamız gereken ilaçları alıyoruz. Bu ilaçları düzenli kullanınca hastalığımız da iyileşiyor. Yani doktora gidip derdimizi anlattığımız için derman bulmuş oluyoruz.
Sonuç olarak insan derdini kimseye söylemeyince bu dertler içinde birikir. Zamanla onu yer bitirir. Çünkü hepsine dayanmak, bu acılara katlanmak, sabır göstermek bir insan için çok zordur. O yüzden hiçbir şey yapamıyorsak bile en azından kendimize yakın gördüğümüz kişilere derdimizi anlatabilmeliyiz. Derman bulunmasa bile insan derdini söylediğinde bile çok rahatlıyor. İçini dökmek diyoruz ya, işte rahatlamayı sağlayan da budur.